Bu eser, sahne atmosferine benzeyen bir mekânda insan ve hayvan figürlerini alegorik bir anlatım içinde bir araya getirir. figürlerin donuk yüzleri ve teatral pozları, gerçeklik ile temsil arasındaki sınırı sorgular. renk alanlarının keskin geçişleri ve perspektifin kasıtlı bozulması, düşsel bir gerilim yaratır. sanatçı, gündelik yaşamdan sahneleri masalsı bir düzleme taşıyarak, izleyiciyi hem çocukluk hem de bilinçaltı imgeleriyle yüzleştirir. eser, oyun ile gerçeklik arasındaki ince çizgide dolaşan çok katmanlı bir anlatı sunar
