Bu eser, sahne atmosferini soyut renk alanları ve dinamik biçimlerle yeniden kurgular. izleyiciye teatral bir anın içinden bakma hissi verir. sarı ve yeşil tonlarının güçlü kontrastı, ışığın ve hareketin yoğunluğunu artırırken, figüratif öğeler sahnenin enerjisini destekler. sanatçı, izleyicinin algısını hem içeriden hem dışarıdan yönlendirerek, gösteri ile gerçeklik arasındaki çizgiyi belirsizleştirir. eser, renklerin ritmiyle duygusal bir gerilim yaratır ve tiyatral anlatımı soyut bir düzleme taşır
