Bu eser, figürlerin gündelik bir sahne içinde yer aldığı, ancak sıradanlığın ötesine taşan bir anlatı kurar. canlı renkler ve belirgin fırça darbeleri, hem neşeli hem de sorgulayıcı bir atmosfer yaratır. figürlerin birbirleriyle olan ilişkisi, iletişimin sınırlarını ve insanın varoluşsal yalnızlığını ima eder. sanatçı, gözlemlediği bir anı soyutlaştırarak, bireyin topluluk içindeki yerini renk ve hareket aracılığıyla sorgular. eser, hem samimi hem de düşündürücü bir ruh hali taşır
