Bu eser, mekânın sınırlarını renk ve çizgiyle yeniden tanımlar. sarı tonlar, yapısal unsurların ışıkla temasını vurgularken, mavi zemin derinlik ve sessizlik hissi yaratır. sanatçı, mimari bir alanın geometrisini soyut bir düzleme taşır; böylece izleyiciye hem içeri hem dışarı bakma duygusu verir. sade fakat yoğun bu kompozisyon, boşluk ve yapı arasındaki dengeyi sessizce sorgular
